Czapka Super Pies

Dziś będzie o czapeczce, którą wymyśliła sobie Dobrusia. Wybrała włóczkę (taaaak, tą gryzącą - perypetie z nią związane opisywałam w poprzednim poście), dała instrukcję jaki pyszczek i jakie uszy (sterczące, takie jak ma Agresor vel Misiek - pies Babci). Gotowe elementy musiały przejść akceptację, potem ułożyła je na czapce i powiedziała gdzie co ma być.

Więc szydełko w opuchniętą dłoń i do dzieła ;) 

Czegoś mi w czapeczce brakuje i nie jestem do końca zadowolona z efektu końcowego, ale najważniejsze, że Dobrusi się spodobała (w końcu znów mama "uszyła" coś, co chciała).

A skąd nazwa Super Pies? Pierwszy rok przedszkola Dobrusia chodziła do grupy z Martą, dziewczynką, która uwielbia psy (w zasadzie nie mówi nic, co nie jest z psem związane). Była to Dobrusi najlepsza koleżanka, więc tematem psów też się zainteresowała. Ale, że Marta lubi psy, to Dobrusia musiała być oczywiście "lepsza" i wymyśliła sobie Super Psa :) Stąd zamówienie na czapeczkę ;)

Zdjęcia na modelce może później dodam - dziś rano poleciała do przedszkola, bo jadą na wycieczkę :)

A na koniec zapowiedź czegoś nowego. Z potrzeby chwili powstała spineczka.

W sobotę szliśmy na wesele i brakowało mi czegoś dla Dobrusi, pasującego do sukienki, którą zrobiłam dla niej ponad rok temu (niech żyje włóczka tasiemkowa rosnąca w raz z dzieckiem!). Dobrusi tak przypadła do gustu ta spineczka, że w kolejce czekają następne :)

Pozdrawiam serdecznie!