piątek, 30 grudnia 2011

czasami człowiek musi...

... inaczej się udusi! Uuuuuuuuuuuu

Tak w skrócie można podsumować to, co zamieszczę w tym wpisie.

A znajdą się tu wszelkie wytworki, które musiały powstać już, teraz, NATYCHMIAST!

Nie wiem czy tez tak macie, ale czasem czuje jakąś niepohamowaną ochotę do działania, żeby poszło szybko, efekt ma być natychmiastowy... bądź koniecznie muszę spróbować nowej techniki czy zrealizwoac pomysl, który zaświtał mi w głowie...

Doskonałym przykładem jest poniższa bransoletka - koniecznie chciałam spróbować bransoletek koralikowych robionych szydełkiem. Już kilka razy robiłam podejścia, ale coś mi nie chciało iść, aż pewnego dnia stwierdziłam, że MUSZĘ spróbować raz jeszcze. Przewróciłam zasoby koralikowe i jedyne co mi wpadło to drewniane drobne koraliki - nawlokłam na kordonek, skupiłam się i tadaaaaaam :) mam bransoletkę :) 


 co prawda krótka (stąd kombinacje z zapięciem), jeszcze koślawa... ale jest - udowodniłam sobie, że jednak potrafię i jeśli tylko uda mi się kupić koraliki to będę jeszcze chyba działać w tym temacie, bo baaaaaardzo mi się spodobało to dzierganie :)

Już kilka razy robiłam emotikony, tym razem jednak chciałam sprawdzić jak emotikony wyglądałyby w roli kolczyków - i jak dla mnie wyszły nawet, nawet ;)


Kolczyki kwiatki, w środku są jeszcze srebrne śnieżynki ze środkami z kryształków Svarowskiego- też powstawały w chwili, kiedy chciałam zrobić coś na szybko.


Podobne kolczyki-aniołki robiłam w zeszłym roku - w tym roku zostałam poproszona o zrobienie jeszcze jednej pary.


Kolejnym szybkim wyzwaniem było wydzierganie dużych, prostych, kwiatowych czerwonych kolczyków. Kolczyki sa naprawde spore - mają ponad 5 cm średnicy a długość z biglem to   niemal 9 cm.


Na koniec broszka w brązach i szarościach, z dodatkiem ciemnej fioletowo-rudej kulki filcowanej na mokro.

Pierwszy raz brałam tez udział w wymiance - była to edycja świąteczna organizowana przez robótkujące dziewczyny na FB.

Ja przygotowałam skromny zestawik - ocieplacz na kubek, misia w mikołajowej czapeczce i szaliku, który trzyma baryłkę z dżemem (wprawne oko pewnie zauważy, że chodzi o Ten "Dżem" - ponieważ adresatka jest fanka zespołu), a do tego zrobiłam karteczkę z motywem haftu krzyżykowego.


Ja natomiast dostałam śliczna paczuszkę od Alinki - same cudności, a do tego była cała masa mikołajkowych czekoladek, ale z nimi rozprawiła sie Dobrusia i nie doczekały zdjęć ;)


Koniec roku to czas podsumowań, ja mam jednak takie zaległości w pokazywaniu robótkowych prac z minionego roku, że przede wszystkim skupię się na tym, żeby te zaległości nadrobić ;)

Planów jeszcze masa, a przede mną jeszcze maksymalnie 2 miesiące robótkowania, potem niestety czasu będę miała malutko... Dlatego póki co będę się starała wykorzystać czas jak najlepiej :)

Pozdrawiam Was serdecznie :)

poniedziałek, 19 grudnia 2011

kolejna miseczka i test patery ;)

Bardzo cieszę się, że moje miseczki i patera tak się spodobały. Przez weekend powstała jeszcze jedna (i raczej nie ostatnia).


Ananaskowa miska jest spora - ma ok. 22 cm średnicy i ok. 11 cm wysokości, dzięki użyciu innej nici bawełnianej (o splocie sznurkowym), grubszej nieco niż maxi po nasączeniu paverpolem uzyskałam już po 12 h dość twardą miseczkę.


A na koniec test patery i przy okazji odpowiedź na pytanie czy można jej normalnie używać :)


Na paterze znajdują się 3 spore jabłka i 7 owoców kiwi - jak widać stoi i ma się dobrze.  Jednak mimo wszystko to koronkowa robota i przy nierównomiernym rozłożeniu obciążenia może lekko przechylać się na boki, jednak spokojnie można na niej serwować ciastka itp (co chyba bardziej pasuje do jej koronkowej faktury).

Niedługo będę testować próbki usztywnione ok. miesiąca temu - jeśli przejdą pomyślnie przez wszystkie moje eksperymenty, to chyba zabiorę się za inne sposoby wykorzystania koronek usztywnionych paverpolem :)

czwartek, 15 grudnia 2011

Eksperymenty - patera i miseczki

Od dawna chciałam zrobić miseczki czy inne tego typu użyteczne rzeczy na szydełku. Ciągle męczyła mnie jednak kwestia ich usztywniania - żeby było mocne, trwałe i praktyczne. Aż pewnego dnia Ata opisała zabawy z paverpolem - wiedziałam już, że i ja muszę spróbować. 
Przymierzałam się dość długo, bo taka zabawa nieco kosztowna jest (jak dla mnie) - ale akurat tak dobrze się złożyło, że kilka dobrych duszyczek złożyło zamówienia na moje prace, do tego mąż mocno mnie namawiał - zamów, zamów, no to już oporów nie miałam żadnych ;) Na to nałożyła się awaria laptopa, a co za tym idzie - szydełko pracowało ze wzmożoną aktywnością i dzięki temu powstała pierwsza rzecz z przeznaczeniem na zabawę z paverpolem - patera.


Oj miałam zabawę z jej usztywnianiem... był problem na czym poszczególne części formować, ale na szczęście udało się go rzowiązać. Do tego bardzo pożerała kordonek, ponieważ większość jest robiona słupkami reliefowymi, które nadają ciekawą fakturę, jednocześnie niestety pożerają sporo nici (na patere zeszło około 1,5 motka Maxi). Wymiary ma jak standardowa patera - średnica górnej części ok. 25 cm, wysokość jakieś 23 cm.

Tu jeszcze widok z góry - z dziurą na wylot w nóżce :)


Twarda jak kamień - niezłego guza można nią nabić :P

Spróbowałam też zrobić miseczki - Pierwsza dość spora, natomiast druga malutka - ze zmodyfikowanego wzoru na serwetkę.


Mam jeszcze nieco paverpolu w zapasie, jednak czeka na kolejne pomysły, pewnie już bardziej wielkanocne, choć kto wie co mi jeszcze wpadnie do głowy ;)

W tym roku wzięłam tez udział w pierwszej wymiance i dziś właśnie skończyłam robić prezenciki, jednak żeby była niespodzianka zdjęcia będą dopiero w święta ;)

Póki co na tapecie kocyk dla najmłodszego w rodzinie, co by na wiosnę nie marzł w wózku ;)

Pozdrawiam :)

środa, 14 grudnia 2011

świątecznych ozdób ciąg dalszy

Pomimo ciszy na blogu u mnie intensywnie pod względem robótkowym. Ale teraz będę miała w końcu więcej czasu na nowe wpisy, bo terminy juz mnie nie gonia ;)

Dziś będzie jeszcze ciąg dalszy ozdób świątecznych - prawdziwy misz-masz, bo i choineczki, i dzwonki, i aniołki, i serwetniki...

Na pierwszy ogień idą choinki-zabawki dla dzieci - mniejsza ok. 13 cm wysokości -większa ok. 18 cm.


A to zbiór pozostałych ozdób (i to chyba nie wszystkich, ale już się pogubiłam ile czego zrobiłam i zdjęcia których wstawiałam ostatnio) w tym moje pierwsze serwetniki i płaskie choineczki (bardzo fajnie się je robi)


Na zdjęciach tego nie widać, ale większość aniołków i dzwonków ma pociągnięte klejem brokatowym brzegi - bardzo fajnie to wygląda, ładnie się mieni i od standardowego brokatu różni się tym, że jak już wyschnie nie sypie się :)

Na dziś tyle, już niedługo kolejny wpis :) Pozdrawiam i dziękuję, że nadal tu zaglądacie :)

poniedziałek, 28 listopada 2011

przygotowania świąteczne

Między różnymi pracami z włóczki od jakiegoś czasu sporo dziergam też ozdób świątecznych - tu mała część tego co już zrobiłam


sporo ozdóbek bożonarodzeniowych czeka na wykończenie u usztywnienie...

 Tylko cos zabrac sie nie mogę ;)

Wymyśliłam sobie taka prostą bombeczkę (spód robię za każdym razem inaczej, raz to kwiatek, raz to słupki tylko bez łańcuszka pomiędzy) - jest prosta, a wygląda całkiem ciekawie, więc wrzucam schemacik na zasadnicza część bombeczki - może ktoś się skusi ;)



A tak poza tym wymyślam sobie różne nowe rzeczy do robienia - wczoraj wymęczyłam pierwszą skarpetkę na drutach, zaraz biorę się za następną i mam nadzieje niedługo zaprezentować efekty moich zmagań z drutami ;)

Nadal mam kilka zaległych prac, pomalutku myślę je pokazywać, ale problem taki, że nie mogę za długo siedzieć przy komputerze, bo zaraz puchną mi stopy, więc jestem tak z doskoku i trudno mi sklecić cały wpis... chyba zacznę na raty pisać...

Miłego dnia!

czwartek, 24 listopada 2011

Timmy

Baranek Shaun już zrobiony. Przyszła kolej na Timmy'ego ;) 


Baranek wyszedł spory - około 31cm wysokości, brzuszek ma całe 45 cm w obwodzie. Składa się z 18 osobnych części - zabawy było sporo, zarówno z robieniem jak i ze zszywaniem (robienie poszczególnych elementów w stosunku do czasu, jaki poświęciłam na poskładanie ich w całość można śmiało określić na 2:1). Tak czy inaczej jestem zadowolona z efektu, bo Timmy jest już bardziej podobny do oryginału niż mój Shaun ;) Mam tylko nadzieje, że mały właściciel będzie również z niego zadowolony ;)


Timmy powstał juz jakiś czas temu. Ogólnie to mam mega zaległości w blogowaniu, bo najpierw nie było weny na zdjęcia, a jak zdjęcia zrobiłam, to laptop padł... Na szczęście już sytuacja opanowana i niedługo więcej nowości tu zagości.

Poza tym córka złożyła zamówienie na SpongeBoba i juz główkuje jak ten temat ugryźć ;)
Pozdrawiam wszystkich odwiedzających i dziękuję za komentarze oraz maile - bardzo budujące jest, że to co robię się podoba - bo to zawsze dodatkowy kop do działania.


poniedziałek, 31 października 2011

cieplutkie kapciuchy

Chociaż za oknem piękna ciepła jesień, to i tak odczuwa się chwilami powiew zimy. A co jest najlepsze gdy chłodno się robi? Pomijając herbatkę czy kocyk to na pewno przydadzą się cieplutkie kapciuszki :)

W ruch poszła więc wełna skarpetkowa i szydełko. Wyszła taka oto cieplutka para


Na stopach dobrze leży, specjalnie ostatnie okrążenia ciaśniej i mniejszym szydełkiem robione, więc nic tu nie ma prawa się zsunąć ;)
Tylko w stanie spoczynku jakieś takie rozczłapane wyglądają, ale to tylko pozory...


 Pozdrawiam i dziękuję za odwiedziny. Ja tymczasem uciekam dziergać kolejne gwiazdki ;)

piątek, 28 października 2011

Na zimne dni

Dla najmłodszego w rodzinie, który tak na marginesie udał się wczoraj podejrzeć ;) powstał cieplusi malusi komplecik składający się z bucików i czapeczki (włóczka to regia kids)


Miałam 2 motki niebieskiego koloru, udało mi się ją wykorzystać do ostatniego centymetra - bo powstały jeszcze kapciuszki dla Dobruśki ;) 


Póki co w planach jeszcze jedne kapciuszki, tylko rozmiar większy ;) a póki co robię przymiarkę do świąt - bo to już chyba ostatni dzwonek, żeby zacząć bożonarodzeniowe prace ;)

Pozdrawiam serdecznie!

poniedziałek, 24 października 2011

czapeczek ciąg daszy i "prawie" debiut na drutach

Ostatnio znowu czapeczki dziergam...

Na początek kaszkiet dla Dobrusi - koniecznie chciała mieć kwiatka z guzikiem, no to taki się na czapce znalazł. Kilka dni przeleżała, by nabrać mocy urzędowej, a teraz już jest chętnie noszona ;)


Włóczka to akryl z dodatkiem bawełny - ten sam, z którego powstała moja torebka. Więc póki nie przyjda mrozy, będzie nam służył. Przyda się tez na wiosnę ;)

Włóczki nieco mi zostało, więc postanowiłam zrobić jeszcze jakiś ocieplacz pod szyję. Szydełkowy byłby zbyt gruby, bo i włóczka gruba, więc zabrałam się za druty. Zrobiłam wywijany golfik, podobny to tego, który pamiętam z dzieciństwa. Dobrusia jeszcze go nie mierzyła, bo w międzyczasie kupiliśmy szalik, ale myślę, że się w końcu przełamie, tak jak z kaszkietem ;)


Kiedyś nauczyłam się podstawowych oczek, zrobiłam nawet jakiś szalik pancerny - z włóczki grubości małego palca przerobionej na jedynych drutach jakie miałam - 2,5 ;) Potem jeszcze jakąś prosta torbę, prymitywny sweterek dla lalki... a potem załapałam co i jak się na szydełku robi i to szydełko mnie całkowicie pochłonęło...

Podziwiając jednak prace na drutach (te cudne chusty i sweterki) postanowiłam, że może i ja się w końcu podszkolę nieco - stąd moja próba wykonania otulacza na drutach. Teraz robię dla siebie otulacz, ciekawe czy starczy mi zapału, żeby skonczyć ;)

A na koniec jeszcze bielutki, prosty kapelusik na chrzest.


Robótek zaczętych masa, pomysłów na nowe jeszcze więcej... doba niestety nadal tak samo krótka...

Pozdrawiam serdecznie i dziękuję za odwiedziny.

sobota, 22 października 2011

Możesz pomóc

Tym razem wpis nie będzie robótkowy...

Pamiętacie może jak rok temu przygotowywałam się na kiermasz? Relacje z przygotowań i wrażeń po kiermaszu możecie poczytać TU, TU i TU. Od tamtej pory śledzę uważnie wpisy na forum Domu Misi, gdzie jest wątek poświęcony Oliwierkowi oraz w moim bocznym panelu zagościł Oliwierek i Jego historia.


Oliwier przeszedł już ważną część leczenia, jednak na dzień dzisiejszy terapia w Polsce jest zakończona, co nie znaczy, że Oliwierek będzie już zdrowy. Konieczne jest dalsze leczenie poza granicami. Podejąć się tego zadania może klinika w Niemczech, która oszacowała wstępnie koszt na 80 000 EURO. Jak wielka to jest suma, nie trzeba tłumaczyć... Dlatego Jego rodzice apelują

Oliwier ma 4,5 roku. W sierpniu 2010 roku rozpoznano u niego jeden z najcięższych nowotworów złośliwych u dzieci – Neuroblastoma stopień IV z przerzutami do węzłów chłonnych i szpiku kostnego. Możliwości leczenie w Polsce wyczerpały się. Obecnie jedyną szansą dla Oliwierka jest kontynuacja leczenia w Klinice w Greifsland (Niemcy), które wyceniono na 80 tyś. Euro. Sami nie jesteśmy w stanie zebrać tak ogromnej kwoty... Prosimy, pomóżcie nam wygrać tę nierówną walkę!!!
Każda złotówka jest cenna...

Fundacja "Na ratunek dzieciom z chorobą nowotworową"
ul. O. Bujwida 42
50-368 Wrocław
Numer konta:
11 1160 2202 0000 0001 0214 2867
tytułem wpłaty:
"Dla Oliwiera Przybek"

Więcej o Oliwierku możecie znaleźć na Jego blogu.

W imieniu rodziców Oliwierka jak i swoim własnym proszę o pomoc - chociażby w przesłaniu tego apelu dalej. Pozwólmy Oliwerkowi cieszyć się życiem!

sobota, 15 października 2011

Ananansowy bieżnik/obrus

Po nieco ponad tygodniu dziergania z doskoku powstał taki ananasowy bieżnik/obrus.


Oryginalny wzór musiałam nieco zmodyfikować, bo zależało mi na długim bieżniku, dlatego podwoiłam liczbę oczek początkowych. Możliwe, że przez to jedynie na środku linie są proste, a potem lekko się przekrzywiają... Tak czy inaczej efekt mi się podoba. Bieżnik ma 55 cm na 115 cm i powinien idealnie pasować na ławę 70cm na 130cm - bo na takim wymiarze mi zależało :) Za trzy tygodnie zostanie podarowany w prezencie i mam nadzieje, że się spodoba ;)
Mam jeszcze sporo wzorków ananasowych, które uwielbiam. W planach kilka kolejnych prac, więc ananasy jeszcze na pewno nie raz zagoszczą na blogu ;)

My znów w domku siedzimy, bo choróbsko się przypałętało... Dobrusia póki co chodzi do przedszkola pół na pół - ile dni idzie, tyle potem choruje... Jedyne co mnie pociesza, to miała tendencje do szybkiego łapania zapalenia oskrzeli, a teraz póki co kończy się na lżejszych infekcjach. Ja muszę tradycyjnie łapać to co ona, tylko że u mnie muszą wystarczyć domowe metody...

Dobrze, że chociaż słonko wygląda, bo te ostatnie szare dni pozytywnie nie nastrajały... 

Pozdrawiam serdecznie i juz niedługo znów pokażę dziecięce nakrycia głowy ;)

wtorek, 11 października 2011

Kapelusik dla Marysi

Kilka dni temu zostałam poproszona o zrobienie kapelusika dla pięciomiesięcznej Marysi. Szydełko samo praktycznie wymyśliło wzór i co najlepsze nie musiałam nic pruć - wyszedł od razu idealny rozmiar! Jako dodatek - dwuwarstwowy kwiatek z ukochanym drewnianym guzikiem (niestety już mi się kończą, będę musiała jeszcze poszukać...)


Kapelusik od wczoraj u nowej właścicielki  - póki co czeka na cieplejsze jesienne dni, bo z mysla o takich był robiony ;)


W przesyłce znalazła się jeszcze jedna rzecz - myszka. Nie mogłam się powstrzymać, ponieważ najbliżsi zwracają się do Marysi pieszczotliwie Mysia. Więc Mysia ma już swoja mysię ;)

Mysia juz przetestowana - ma ponoc bardzo smaczne uszy i ogonek ;)
A ja po takim krótkim przerywniku wracam do dziergania bieżnika z ananaskami (jest praktycznie na ukończeniu).

Wczoraj na dodatek Dobrusia stwierdziła, że jest już zimno i koniecznie dzidzi muszę zrobić kapcie, bo marznie w brzuszku - więc na dniach muszę zrobić jeszcze maleńkie buciki :)

Pozdrawiam cieplutko i dziękuję, że zaglądacie!

sobota, 8 października 2011

chabrowy szyjootulacz

Jeszcze w lecie po raz kolejny próbowałam się nauczyć robić węzeł salomona. Nareszcie mi się udało - miała być próbka, ale stwierdziłam, że zobaczę na ile wystarczy mi mięciutkiego akrylu - starczyło akurat na szyjootulacz. 


Pentelki robiłam dość duże - mogłyby być mniejsze, ale i tak otulacz wyszedł milusi - można go założyć na ramiona, bądź dwukrotnie nim otulić szyję - mimo dziurawości daje miłe ciepełko i fajnie jest się w niego wtulić.


Skończony już jakiś czas temu - powędrował od razu do nowej właścicielki, dlatego zdjęcia na szybko robione i wyszły jak wyszły ;) a dlaczego jeszcze nie pokazałam? Sama nie wiem - zdjęcia mi się zapodziały i jak robiłam porządki na karcie to znalazłam...

Ostatnio mam tyle pomysłów, że nie wiem co najpierw robić. Myślałam, że jak Dobrusia będzie chodzić do przedszkola będę miała więcej czasu, ale zanim się obejrzę rano to już obiad czas robić... czasem sobie odpuszczam i do południa szydełkuję, a obiad robię jak Dobrusie już odbiorę... Oj muszę chyba sobie rozkład dnia rozpisac i z zegarkiem sie trzymać, może wtedy będzie lepiej?

Póki co na warsztacie mam sweterek z elementów, chwilowo leżakuje, bo zaczęłam obrus na większa ławę, ale i ten chyba chwile poczeka, bo w końcu zamówiliśmy stłuczony blat do naszego stolika, w poniedziałek będzie do odbioru i chyba najpierw zrobię obrusik do nas... Jak widać dzieje się dużo, planow jeszcze więcej, ale wolę już taki stan niż brak jakiejkolwiek rozpoczętej robótki i poszukiwanie pomysłów ;)

pozdrawiam gorąco w ten pochmurny jesienny dzień i życzę jak najwięcej przebłysków słonka!

środa, 28 września 2011

powtórka z rozrywki

W maju już robiłam identyczną serwetkę, z tym, że szydełkiem 1,3 z białych nici Maxi. Ta powstała z grubszego kordonka w kolorze kremowym i przy użyciu szydełka 2,5 mm. Wymiary ma dość spore (w porównaniu z serwetką wykonaną z Maxi) bo przed krochmaleniem i naciągnięciem ma ok. 50cm na 40cm.


W planach jeszcze z 4 ananaskowe serwetki i jeden obrus - tak, tak: w końcu chcę dotrzymać słowa i zrobić nareszcie serwetki do naszego mieszkania, bo jak to mawiają - szewc w dziurawych butach chodzi ;)

Pozdrawiam serdecznie i zmykam wertować schematy (zamarzył mi się sweterek - czy w końcu uda mi się wydziergać?)

poniedziałek, 26 września 2011

jesien przyszła, więc czas na cieplejsze czapki ;)

U mnie znów czapki na tapecie. Pasiasta dla Dobrusi - sama sobie wybrała kolory i wymyśliła, że chce mieć czarną kokardkę na czapce! Musiałam trochę pokombinować, ale zrobiłam kokardkę. Nie do końca zestawienie kolorów mi się podoba - ale głównej pomysłodawczyni  -jak widać po zdjęciach - nowa czapka bardzo przypadła do gustu ;)


Czapka ma fason krasnalowatej trochę - jeszcze zostało mi nauczenie Dobrusi, że tej czapki nie naciąga się całkowicie, tylko ma zwisac z tyłu, bo jak naciągnie, to jej tylko nos wystaje :)


Do czapki miał powstać baktus na drutach, ale ja mocno nie wprawiona jestem i dzierganie na drutach z nierównej w splocie włóczki mnie przerosło... Chyba machnę coś na szydełku do kompletu - szybciej będzie ;)

A druga to czapka-pilotka z pomarańczowej cieplutkiej i milutkiej wełenki na około rocznego brzdąca - dostałam zaczęty motek włóczki i postarałam się jak najlepiej wykorzystać - zostało mi całe 15 cm wełenki :)


Czapeczka ma odwijany daszek - w razie gdyby jesienne słoneczko za mocno w oczy świeciło...


Bardzo się cieszę, że opasko-naszyjnik przypadł Wam do gustu - oczywiście można się nim inspirować, tak jak ja inspirowałam się raverly ;)

Mój mały wirusik dochodzi w końcu do zdrowia - może już jutro pomaszeruje do przedszkola :) Mąż za to zaniemógł i mnie coś pomalutku chwyta... mam nadzieje, że uda mi się odeprzeć atak, bo w tym tygodniu chciałabym odwiedzić dentystę...

Pozdrawiam ciepło i dziękuję za odwiedziny :)

piątek, 23 września 2011

ozdoba w sam raz dla prawdziwej kobiety

Już dawno, przeglądając Raverly, wpadł mi w oko pewien prosty naszyjnik. Jak wpadł mi w ręce surowy bawełniany sznurek to od razu skojarzyłam go sobie właśnie z tym projektem. Dodałam też drewniane guziki i otrzymałam naszyjnik bardzo eko ;)


Ale to nie wszystko. Nawiązując do tytułu... Czym charakteryzuje się prawdziwa kobieta? Że jest zmienna. I taki naszyjnik to idealna propozycja dla prawdziwych kobiet, bo z naszyjnika błyskawicznie może się zamienić w niebanalna opaskę :)


Rozwiązanie z opaską odkryłam przez przypadek, kiedy próbowałam po przymierzeniu ściągnąć go przez głowę (z lenistwa bez odpinania guziczka).

Bardzo spodobała mi się praca z tym surowym bawełnianym sznurkiem, a że sporo go jeszcze mi zostało, to zapewne niedługo znów coś z niego zrobię :)

Pozdrawiam słonecznie w pierwszy dzień jesieni!

środa, 21 września 2011

Historia pewnego baranka ;)

Dobrusia poprosiła mnie, żebym zrobiła jej baranka Timmi z bajki. Kolejny raz zakasałam rękawy, uruchomiłam szydełko i do dzieła.
Kiedy wyszydełkowałam większą część elementów Dobrusi nagle się odmieniło i stwierdziła, ze nie chce już Timmiego, tylko baranka Shauna... No to musiałam wszystkiemu nadać kształt Shauna...

Tu trochę koślawo zapozował ;)

 
 z profilu ;)


i zbliżenie na mordkę - oczy powinny być chyba nieco bliżej, ale wykrzywiony pyszczek i dziurki w nosie widać lepiej ;)


Nie wyszedł mi idealnie, do tego zdjęcia kiepskie... ale najważniejsze, że Dobrusia nie rozstaje się z barankiem i cudem udało mi się zrobić zdjęcia ;)

wnikliwe oczy dojrzą też wystające wypełnienie z nóżek i brzuszka... to sprawka Dobrusi, bo zauważyła, że fajnie się ten biały puszek z baranka wyciąga szydełkiem ;)

W końcu moje szydełko dostało przyspieszenia :) cieszy mnie to bardzo! 
A przedszkolaczek do przedszkola długo nie pochodził... całe 1,5 tyg... dziś odwiedzimy lekarza,niech obada ja porządnie, bo kaszel ją męczy a dziś gorączki w nocy dostała... Ciekawe czy uda się jeszcze we wrześniu wrócic do przedszkola... bo bardzo jej sie podoba i mimo, że nie lubi leżakowac, leci do przedszkola w podskokach! No i wtedy chodzi spać już przed 20 a nie jak teraz po 22...

Miłego dnia życzę - u mnie dziś od rana piękne słonko!

poniedziałek, 12 września 2011

niemowlęcy komplecik

Przeglądając torbę z gotowymi pracami natrafiłam na skończony jeszcze przed wakacjami komplet składający się z kocyka, czapeczki i opaski dla małej dziewczynki. Nie miałam weny do zdjęć, więc miał poczkeać sobie na nią. No i poczekał, dobre 3 miesiące!


a tu w całej okazałości

Komplecik idealny na lato, które już minęło ;) kocyk ma wymiary ok. 75cm x 85cm, a czapeczka i opaska obwód około 39-40 cm, ale spokojnie się jeszcze trochę naciągają, a opaska dodatkowo ma przeplecioną wstążkę, żeby dobrze na główce się trzymała. Tak więc powinno posłużyć do około 3 miesiąca życia (kocyk oczywiście dłużej). 

Póki co komplecik będzie czekać na nowego właściciela - może wcale tak daleko wędrować nie będzie ;)

Z przyziemnych spraw... Dobrusia jest małym dzielnym przedszkolakiem, co nic nie płacze i w podskokach gna do przedszkola. Nie ukrywam, że bardzo mnie to cieszy, bo w pierwszy dzień jak ja zaprowadziłam, czułam się okropnie, ale teraz wiem, że bardzo jej sie podoba i szkoda by było jakby nie chodziła :)
Poza tym remontu ciąg dalszy, ale wróble ćwierkają, że może do końca tygodnia uda się z tym uporać. Jestem wykończona wszechobecnym bałaganem i spartańskimi warunkami...

Pozdrawiam ciepło w coraz chłodniejsze dni!

wtorek, 6 września 2011

kolczyki - kulki raz jeszcze i moja pomocnica

Na prośbę kuzynki męża powstały w ekspresowym tempie kolczyki w odcieniach brudnego malinowego różu z dodatkiem turkusu czerwonego. Zdjęcie również ekspresowe - robione tuż przed zawiezieniem.


Kuzynki niestety nie było i nie wiem czy kolczyki się spodobają...
W poprzednim wpisie wspominałam, że dla córki robię komplet jesienny. Dziś będzie robocza wersja czapeczki ( a dokładnie to beretu). Taki widok zastałam po powrocie do pokoju po chwili nieobecności :)


Rośnie mi pomocnica, która ostatnio więcej rozrabia niż pomaga. Dziwi mnie to bardzo, ponieważ od małego nie ruszała nic co robiłam, robótka mogła leżeć pod nosem, a nawet nie tknęła, no czasem mi szydełka i włóczkę podwędziła do zabawy, ale nigdy nie maltretowała zaczętej pracy ;) Nie wspomnę jaką ma frajdę jak kulki dziergam - a ja już mniejszą, bo potem msze meble przesuwać, żeby znaleźć pojedyncze kulki rozsiane po całym domu...

Dziś pomocnica w domku jeszcze została, ale jutro w końcu zadebiutuje w przedszkolu - ciekawa jestem jej reakcji na to, że mamy z nią nie będzie... Mam nadzieje, że tak ja pochłonie nowa sala i zabawki, że miło będzie tam spędzać czas. Ja pewnie będę bardziej to przeżywać od niej... No i dla mnie będzie szokiem, że te kilka godzin w środku dnia będę miała całkowicie wolnych... W związku z tym, że plany o rozpoczęciu pracy są przesunięte na bliżej nieokreślony czas, to może znajdę więcej czasu na szydełkowanie? Oby :)

Pozdrawiam serdecznie i zmykam do beretu, obym więcej zrobiła niż Dobrusia mi spruje ;)

poniedziałek, 5 września 2011

jesienne czapeczki

Nie wiem jak u Was, ale u mnie - po kilku ciepłych dniach - dziś powiało jesienią. A jak się robi chłodniej, to warto zaopatrzyć się w miłą i ciepłą czapkę ;)

Ostatnio uwielbiam paski, stąd połączenie dwóch kolorów


Na zbliżeniu widac lepiej rzeczywiste kolory włóczki i wykombinowanego warstwowego kwiatka
dziewczynki z reguły uwielbiają róż (moja panna co prawda lubi krwisto czerwony i fioletowy, ale już niejednokrotnie pokazała, że mocno odbiega od ogólnie przyjętych wzorców), więc nie mogło zabraknąć i różowego nakrycia głowy - tu czapka albo kapelusik z mini rondem ;)


i jeszcze zbliżenie na eksperymentalny kwiatek (płatki są robione w dwóch okrążeniach, ale wrabiane w jeden rządek) - tu też kolory bardziej zbliżone do oryginalnego


a tu kolejny pasiak - tym razem w wersji unisex, stąd brak aplikacji - wg mnie smerfowe połączenie kolorów będzie pasowało i dla chłopca, i dla dziewczynki


Czapeczki będą pasować wg mnie na 1,5-2,5 letnie maluchy - wszystkie są póki co do wzięcia ;)

dzierga się jeszcze czapeczka dla córki, a w planach pasiasty baktus na drutach :)

Na koniec bardzo chciałam podziękować za miłe komentarze pod kulkowym postem - cieszę się, że moje kuleczkowe kolczyki się spodobały (pomalutku robią się kolejne).

Pozdrawiam serdecznie i dziękuje za odwiedziny :)

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
Wszystkie prace i zdjęcia zamieszczone w tym blogu są wyłączną własnością autorki (jesli jest inaczej, zawsze wyraźnie jest to zaznaczone).
Kopiowanie, wykorzystywanie, rozpowszechnianie, przetwarzanie w jakikolwiek inny sposób zdjęć oraz wzorów prac bez zgody autorki jest zabronione.
Wszelkie prawa zastrzeżone
.